بخشی از متن فایل word بررسي مقايسه اي (شبيه) و (شخصيت) :
سال انتشار : 1386
نام کنفرانس, همایش یا نشریه : هنرهاي زيبا
تعداد صفحات :10
اشتباه مصطلح درباره همسانی تراژدی و تعزیه, در خصوص شخصیت و شبیه نیز تکرار می شود. بدین سبب اشخاص حاضر در نمایش تعزیه به عنوان شخصیت های نمایش مذکور قلمداد می شوند. مثلا گفته می شود: شخصیت امام حسین (ع), شخصیت حر, شخصیت حضرت زینب (س) و ... در حالی که اطلاق کلمه شبیه به اسوه های تاریخی به ویژه در نمایش تعزیه در پی مقصودی فلسفی و مبتنی بر استدلالی عقلی صورت گرفته است, که تشکیل دهنده ساختاری ویژه و قواعدی معین در عناصر گوناگون اجرای نمایش تعزیه به شمار می رود. پرداختن به ویژگی های این واژه, مستلزم مقایسه علمی میان (شبیه) از طرفی و (شخصیت) (عنصر محوری نمایش غربی) می باشد. تعریف علمی شخصیت, از نظر روانشناسانی چون فروید و یونگ و کیفیت پردازش شخصیت در نمایشنامه های غربی, اعم از نمایشنامه های: دوران باستان, نمایشنامه های کلاسیک, نمایشنامه های رئالیستی و نیز نمایشنامه های غیررئالیستی, نشان می دهد که این واژه بار مفهومی ویژه ای دارد, که مبتنی بر جز نگری است. (شبیه) اما واژه ای است که از نظر معنی و نوع به کارگیری در تعزیه, کل نگر است. در ارایه این تفاوت ریشه ای نکات افتراق دیگری را از جمله: رابطه آنها با مقوله زمان و مکان, نقش تضاد در هر یک از این دو واژه, آگاهی و عدم آگاهی از آینده, تکثرگرایی و وحدت گرایی, خاص بودن و عام نمایی می توان پیگیری نمود.
کلید واژه: ایران, تراژدی, تعزیه, شبیه, شخصیت, غرب
