بخشی از متن فایل word برآورد حداکثر نبض اکسيژن در دختران ورزشکار: مقايسه 4 پروتکل :
سال انتشار : 1386
نام کنفرانس, همایش یا نشریه : المپيک
تعداد صفحات :14
هدف این پژوهش عبارت است از برآورد و مقایسه حداکثر نبض اکسیژن در دختران ورزشکار. بدین منظور 28 دختر ورزشکار (رشته های بستکتبال, هندبال, و آمادگی جسمانی) با میانگین سنی 22±1 سال, قد 162.52±3.85 سانتی متر, و وزن 57.3±6.63 کیلوگرم در این تحقیق شرکت کردند. آزمودنیهای تحقیق آزمون میدانی پیاده روی1 مایل, آزمون دوچرخه اوج برون ده توان, و آزمون پله سایکونولفی را اجرا کردند. سپس با پروتکل شاخص جونز مقایسه شدند. آزمونهای ورزشی پیاده روی 1 مایل (14.58±1.37 میلی لیتر/ضربه) و آزمون چرخ کارسنج اوج برون ده توان (14.55±1.39 میلی لیتر/ ضربه) در مقایسه با پروتکل شاخص جونز اختلاف معناداری را نشان ندادند (P>0.05). نتایج این پژوهش نشان می دهد حداکثر نبض اکسیژن که شاخص کارایی دستگاه قلبی و عروقی است با آزمونهای ورزشی پیاده روی 1 مایل و چرخ کارسنج اوج برون ده توان در مقایسه با آزمون پله سایکونولفی واقع بینانه تر برآورد می شود. این آزمونهای ورزشی در بررسی و برآورد حداکثر نبض اکسیژن دختران ورزشکار استفاده می شوند.
کلید واژه: آزمونهای عملکردی قلبی و عروقی, نبض اکسیژن, ورزشکاران دختر
