بخشی از متن فایل word شيوع و علل آسيبهاي حاد در دانشجويان فوتباليست :
سال انتشار : 1386
نام کنفرانس, همایش یا نشریه : المپيک
تعداد صفحات :12
هدف این تحقیق عبارت است از بررسی میزان شیوع و علل آسیب ورزشکاران شرکت کننده (سن 22.7±2.5 سال, وزن 71.4±5.9 کیلوگرم, و قد 177.8±5.9 سانتی متر) در مسابقات فوتبال دسته یک دانشگاههای کشور. بدین منظور اطلاعات مربوط به آسیبهای رخ داده در تورنمنت فوق از طریق پرسشنامه فولر و همکارانش (9) ثبت شد. فاکتورهایی همچون زمان آسیب, ناحیه آسیب دیده, علت آسیب, و سازوکار وقوع آسیب بررسی شدند. از آزمون t وابسته و خی دو در تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد درصد بیشتری از آسیبها در ناحیه زانو, مچ پا, و سر و صورت رخ داده است. درصد بیشتری از آسیبها در اواخر هر نیمه اتفاق می افتد (27.45 درصد در آخر نیمه اول و 37.25 درصد در آخر نیمه دوم). میزان آسیب در پای برتر ورزشکاران (71.87 درصد) به طور معناداری بیشتر از پای غیر برتر (28.12 درصد) بود (P<0.05, (t= 2.70. همچنین هافبکها و دفاعها بیشترین آسیبها را می بینند (33.3 درصد). 35.3 درصد از آسیب دیدگیها نیز از نوع آسیب مجدد بود. میزان آسیبهای برخوردی (82.35 درصد) به طور معناداری از آسیبهای غیر برخوردی (17.64 درصد) بیشتر بود (P<0.05, (t= 6.77. از نتایج این تحقیق می توان نتیجه گیری کرد در دانشجویان فوتبالیست میزان آسیبهای پایین تنه, هر چند به طور غیر معنادار, بیشتر از بالا تنه بوده است. در ضمن پای برتر در مقایسه با پای غیر برتر آسیب بیشتری می بیند. آسیبهای برخوردی نیز بیشتر از آسیبهای غیر برخوردی است. این اطلاعات در جهت تبیین برنامه پیشگیری از آسیب به دست اندرکاران تیمها و بخصوص کادر پزشکی تیمهای ورزشی کمک شایانی می کند.
کلید واژه: آسیبهای عضلانی - اسکلتی, سازوکار آسیب, شیوع, فوتبال
