بخشی از متن فایل word تاثير مخلوط کردن پروپوفول و تيوپنتال بر روي تغييرات هموديناميک, درد زمان تزريق و دوز خواب آور در زمان القاي بيهوشي: مطالعه آينده نگر دوسو کور :
سال انتشار : 1386
نام کنفرانس, همایش یا نشریه : مجله دانشکده پزشکي
تعداد صفحات :9
زمینه و هدف: این مطالعه جهت بررسی تاثیر مخلوط کردن پروپوفول و تیوپنتال بر روی تغییرات همودینامیک, درد زمان تزریق و مقدار دوز خواب آور در زمان القای بیهوشی عمومی انجام شد.روش بررسی: 125 بیمار در کلاس I و II طبقه بندی ASA که قرار بود تحت عمل جراحی انتخابی قرار گیرند, به طور تصادفی در چهار گروه تقسیم بندی شده و به صورت دوسوکور تحت القای بیهوشی با این ترکیبات قرار گرفتند: گروه P100: پروپوفول 1%, گروه P75: 0.75 حجم پروپوفول 1% و 0.25 حجم تیوپنتال 2.5%, گروه P50: 50% حجم پروپوفول 1% و 50% حجم تیوپنتال 2.5%, گروه T100: تیوپنتال 2.5% )به عنوان کنترل(. معیار های همو دینامیک قبل و پس از القا, درد زمان تزریق و مقدار داروی مصرفی جهت ایجاد هیپنوز ثبت شده و مورد بررسی آماری قرار گرفتند. P<0.05 معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: افزودن تیوپنتال به پروپوفول سبب کاهش درد ناشی از تزریق وریدی پروپوفول می شود. شدت درد ناشی از تزریق P75 و P50 به طور معنی داری کمتر از درد تزریق P100 بود. (p=0.0001) ایجاد هیپنوز با T100 به طور معنی داری سریعتر از P100 و P75 صورت گرفت. (p=0.046) پروپوفول و تیوپنتال از نظر اثر هیپنوتیک تداخل Additive دارند.فشار خون سیستولیک و دیاستولیک به دنبال القای بیهوشی در گروه P100 در اغلب اوقات به طور معنی داری پایین تر از گروه های P75, P50, T100 بود. (P<0.037) میزان ضربان قلب پس از لارنگوسکوپی و انتوباسیون تراشه در گروه 100P به طور معنی داری پایین تر از گروه های P50 و T100 بود. (P<0.042) نتیجه گیری: مخلوط پروپوفول _ تیوپنتال یک ترکیب کم درد جهت القای بیهوشی وریدی است که ضمن داشتن تداخل Additve در مورد اثر هیپنوتیک, سبب تعدیل اثرات همودینامیک هر کدام به تنهایی می شود.
کلید واژه: پروپوفول, تیوپنتال, متغیرهای همو دینامیک, درد
