بخشی از متن فایل word بررسي نابرابري اشتغال شهري- روستايي کشور طي سال هاي 1335-85 :
سال انتشار : 1385
نام کنفرانس, همایش یا نشریه : اقتصاد کشاورزي و توسعه
تعداد صفحات :27
چگونگی ایجاد اشتغال و کاهش نرخ بیکاری از دغدغه های اصلی کشور است. ایجاد فرصت های شغلی به دلیل نقش مسلم آن در کاهش فقر و نابرابری, اهمیت خاصی دارد. در تحقیق حاضر نابرابری اشتغال مناطق شهری و روستایی کشور طی سال های 1335 تا 1385 مورد بحث قرار گرفته است. نتایج بررسی نشان می دهد که طی مدت مذکور گرایش ایجاد فرصت های شغلی به سمت مناطق شهری بوده به طوری که تعداد فرصت های شغلی ایجاد شده در شهرها بیش از 5.25 برابر مناطق روستایی بوده است. طی این مدت, با اینکه بیش از 36.6 درصد بیکاران اضافه شده به مناطق روستایی اختصاص داشته, ولی تنها حدود 16 درصد اشتغال اضافه شده به این مناطق متعلق بوده است. این نابرابری و شکاف اشتغال نه تنها در طول اشتغال سال های بعد از پیروزی انقلاب اسلامی (1365-85) کاهش نیافته بلکه از حدود 4 برابر سال های قبل از انقلاب (1335-55) به 5.62 برابر در سال های بعد از انقلاب (1365-85) افزایش یافته است. کمترین اختلاف در افزایش فرصت های شغلی طی سال های 1345-55 اتفاق افتاده است. در این ده سال به ازای ایجاد هر یک شغل در روستاها حدود 3.42 شغل در شهرها ایجاد شده است. همچنین بیشترین اختلاف در افزایش فرصت های شغلی طی ده سال 1375-85 رخ داده که به ازای هر یک شغل در روستاها بیش از 7.23 شغل در شهرها ایجاد شده است. با توجه به نقش اشتغال در کاهش نابرابری های اقتصادی, اجتماعی و سیاسی مناطق شهری و روستایی کشور و نیز تعدیل مهاجرت های روستایی, گسترش متعادل فرصت های شغلی بین این مناطق ضروری است. اگر چنین رویکردی مورد توجه قرار نگیرد, با توجه به شدت نابرابری های اشتغال در سال های اخیر, گسترش مهاجرت های روستایی به شهرها و تخلیه مناطق روستایی با افزایش معضلات موجود شهری محتمل خواهد بود.
کلید واژه: نابرابری, اشتغال شهری, اشتغال روستایی, شهر, روستا
