بخشی از متن فایل word تعيين فواصل مناسب کاشت دو گونه درختي افرا و توسکا در مناطق پايين بند جنگلهاي شمال (جنگل کرچکله تنکابن مازندران) :
سال انتشار : 1383
نام کنفرانس, همایش یا نشریه : تحقيقات جنگل و صنوبر ايران
تعداد صفحات :16
کاشت گونه های درختی در نقاط خالی و تخریب یافته جنگلهای شمال و کمک به زادآوری طبیعی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. سطح نسبتا زیادی از جنگلکاریهای مناطق پایین بند و میان بند جنگلی با گونه های افرا, توسکا, ون و بلوط صورت می گیرد. بدست آوردن اطلاعات لازم در زمینه تکنیکهای کاشت با هدف کاهش هزینه کاشت, نگهداری و تعیین میزان تراکم کاشت از نکات ضروری به شمار می رود.قالب آماری طرح بلوکهای کامل تصادفی با 5 تیمار (فواصل کاشت): 1×1 و 2×1 و 2×2 و 3×2 و 3×3 متر و 4 تکرار بوده و در آن دو گونه توسکا ییلاقی Alnus subcordata C.A.M و افرا پلت Acer velutinum Boiss. در سال 1366 کاشته شده است. مشخصه های مورد بررسی عبارتند از: درصد زنده مانی, قطر یقه, قطر برابر سینه و ارتفاع درخت. آماربرداری و اندازه گیری درختان در سال 1380, پس از محاسبه تجزیه واریانس و مقایسه میانگینها به روش دانکن نشان داد که برای گونه افرا پلت از نظر زنده مانی فواصل کاشت 3×2 و 2×2 متر و از نظر قطر برابر سینه و قطر یقه فواصل کاشت 3×2 و 3×3 متر از وضعیت بهتری برخوردارند, ولی از نظر رشد ارتفاعی تفاوتها معنی دار نیستند و برای گونه توسکای ییلاقی از نظر زنده مانی 3 فاصله کاشت بیشتر, برتری نشان دادند و از نظر قطر برابر سینه و قطر یقه فواصل کاشت 3×3 و 3×2 متر وضعیت مناسبتری داشتند. از نظر رشد ارتفاعی توسکا, تفاوت بین تیمارهای کاشت معنی دار نیستند.
کلید واژه: جنگلکاری, زنده مانی, فاصله کاشت, توسکا, افرا, قطر برابر سینه, قطر یقه و ارتفاع درخت
