بخشی از متن فایل word بررسي دوام چوب هاي تجارتي ايران در مقابل حفاران دريايي در سواحل بندر ماهشهر, بندر ترکمن و بندر بوشهر :
سال انتشار : 1383
نام کنفرانس, همایش یا نشریه : تحقيقات علوم چوب و کاغذ ايران
تعداد صفحات :22
نمونه های آزمونی از گونه های راش ((Fagus orientalis, بلند مازو (Quercus castaneafolia), ممرز (Carpinus betulus), توسکا (Alnus subcordata), چنار (Platanus orientalis), اکالیپتوس کاملدولنسیس (Eucalyptus camaldulensis) و کرت (Acacia Arabica), به ابعاد 20×75×200 میلیمتر تهیه و به روش بتل با مواد حفاظتی کرئوزوت و سلکور 5% اشباع شدند. نمونه های اشباع شده همراه نمونه های شاهد این گونه ها در سواحل بندر ماهشهر, بندر ترکمن و بندر بوشهر در داخل دریا نصب شدند. دوام نمونه های آزمونی در مقابل حفاران دریایی (marine borers) در ساحل ماهشهر پس از 8, 17, 23, 28, 35 و 49 ماه, در ساحل بندر ترکمن پس از 8, 14, 22, 29 و 39 ماه و در بندر نوشهر پس از 8, 18, 25, 31 و 40 ماه استقرار در آب دریا, بر اساس دستورالعمل شماره M19-67 و دستورالعمل شماره 4432 انجمن جهانی حفاظت چوب (IRG/WP-4432), (1985, مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج بدست آمده نشان داد که نمونه های شاهد بلوط, راش, ممرز و توسکا پس از 23 ماه, چنار پس از 35 ماه و کرت پس از 49 ماه کاملا تخریب شدند. نمونه های شاهد اکالیپتوس کاملدولنسیس پس از 49 ماه تخریب نشدند. همه نمونه های اشباع شده با سلکور و کرئوزوت گونه های بلوط, راش و ممرز پس از 49 ماله و گونه های توسکا, چنار, اکالیپتوس و کرت پس از 35 ماه استقرار در آب دریا بدون علایم تخریب بودند. نمونه های آزمونی شاهد و اشباع شده در سواحل بندر ترکمن و نوشهر در دریای خزر پس از حدود 4 سال استقرار در دریا, به وسیله حفاران دریایی تخریب نشدند. بر اساس بررسیهای انجام شده سواحل جنوب دریای خزر فاقد حفاران دریایی مخرب چوب می باشد.
کلید واژه: حفاران دریایی, چوب, اشباع, کرئوزوت, سلکور و دوام
